Işık Gölge (İtalyanca:Chiaroscuro), sanatta karanlık ve aydınlığın oluşturduğu zıtlık için kullanılan bir terimdir. Terim çoğunlukla, tüm düzenlemeyi etkileyen vurgulanmış zıtlıklar için kullanılır. Fakat ressamlar ve sanat tarihçileri, vücut gibi üç boyutlu nesnelere hacim kazandırmak için yapılan, güçlü olmayan etkiler için de kullanırlar. Terimin daha özel kullanımına "ışık gölgeli tahta basma kalıbı"'nda (İngilizce:"chiaroscuro woodcut") rastlanır. Bu terim her bir katmanında farklı renkler kullanılan tahta basma kalıpları anlatmak için kullanılır. İlk önce resim sanatında ortaya çıksa da artık sinema ve fotoğraf için de kullanılmaktadır. Resimde ışık gölge Velázquez özellikle yüz ve kıyafetlerde kullandı. Vermeer'in ışığı kullanımı kompleks ve farklıydı. Fra Angelico 1450'de bu tekniği kullanıyordu.
Yüzlerde ışık gölge: José de Ribera'dan Aziz Jerome Rembrandt'dan kırmızılar içindeki yaşlı adam John Everett Millais'nin otoportresi William-Adolphe Bouguereau'dan örgü ören kadın
