isimsiz bir ben var benliğimde kimse bilmiyor,tanımıyor sadece tek kelime dökülüyor dudaklarımdan onu da kimse duymuyor bugulu camlarda arıyorum içimdeki bu duyguya anlam veremiyorum ellere inat gülümsüyorum onu da kimse anlamıyor isimsiz bir ben var benliğimde düşünceler içinde kayboluyorum konuşmaya tenezzül etmiyorum onu da kimse bilmiyor salıncakta sallanan huzur bulan kum ile oynayıp mutlu olan kirlendikçe sevinçi artan çocuk gibi degilim onu da kimse düşünemiyor isimsiz bir ben var benliğimde ne geçmişim var benim ne gelecegim ben kendime bile anlam veremedim onu da kimse görmüyor...
Çok güzel canım , diğer şiirlerin gibi İsimsiz bir ben var benliğimde ne geçmişim var benim ne gelecegim ben kendime bile anlam veremedim onu da kimse görmüyor...