Kadın'ın Avuçlarındaki Kelebek.

Hava kararmak üzereydi.
Şehir sessizliğe bürünmüştü. Sanki kendilerini bildikleri bileli yaşadıkları İstanbul değildi.

Adamın gözleri ağlamaklıydı. Kadının da pek farkı yoktu.
Adam sigarasını büyük bir hararetle içiyordu. Sigaranın dumanı adamın kan çanağına dönmüş gözlerine geliyordu. Adam buna aldırmadan içmeye devam ediyordu. Birden bir ses duydu. Başını arkaya çevirdi. Kadın, karşısında dimdik duruyordu. Sanki bütün acıyı çeken adammış, sanki kadın hiç sevmiyormuş gibi duruyordu.
Valizlerini gördü sonra adam. Anladı kadının gideceğini. Dudaklarını kıpırdattı kadın. Adam kadının ne söylediğini algılayamıyordu.
Umutsuz bakışlarla kadını süzdü tekrardan. Kadından istediği “gitmesi” değildi.

Adam dudaklarını kıpırdattı. O an kadın sustu. Derin nefes aldı adam.

- Neden gidiyorsun? Gitmek zorunda mısın?

Kadın gözlerini kaçırdı.

- Gitmek zorunda olmasam bile gitmeliyim. Daha fazla gücüm kalmadı.
- Neye gücün kalmadı?
- Senin kaprislerine, sinirli hallerine, olur olmaz tavırlarına …
Her şeyine desem?
- Anladım. Dokuz yıllık aşkı böyle bitireceksin demek.
- Dokuz yıllık aşk değil ki, dört yıllık. Biz o beş yılını arkadaş olarak geçirmiştik. Unuttun mu demeyeceğim bile, unutmuşsun belli.
- Unutmadım.
Seni her zaman sevdim ben. Böyle terk edilmeyi hiç hak etmedim.
Seni her görüşümdeki, kalp çarpıntılarımı nasıl unuturum?
Her göz göze gelişimizdeki kıvılcımları?
Ben hiç unutmadım. Ama sen unutmuşsun, böyle gidiyorsun ya.
Sevseydin, unutmasaydın, anılarımızı yok etmeseydin böyle gitmezdin.
- Bağırma bana, bağırma!...
İsteyerek mi gidiyorum sanıyorsun.
Söndür şu zıkkımı. Bak yine aynı şeyleri yapıyorsun işte.
Sigaranı içiyorsun, hakaretler yağdırıyorsun, bağırıyorsun, beni dinlemiyorsun. Yalnızca seviyorsun. Olmuyor anlamıyor musun? Sadece sevginle doymuyorum. Güvenini, ilgini, huzurunu istiyorum. Mutluluk istiyorum!
Eskiden evli değildik ama mutluyduk. Sen bana daha sık çiçek alırsın, yıldönümlerimizi unutmazdın. Ama şimdi öyle mi?
Söyler misin en son ne zaman hatırladın yıldönümümüzü?
…
Çıkmaz ayın son çarşambası!...
İşte bu yüzden gidiyorum anlıyor musun?
- Anlıyorum.
…
- Bravo, tebrik ederim seni. İlk kez beni anlayabildin.
Yarın davayı da açacağım. Söyleyecek bir şeyin yoksa gidiyorum. Taksi aşağıda bekliyor.
- Yok, git!..
Yolun açık olsun.
Kendine iyi bak.
…
Kadın valizini alıp uzaklaştı.
Adam gramofona bir plak yerleştirdi. Pencereye doğru yaklaştı ve aşağıda duran taksiye binen kadına son kez baktı. Yavaş yavaş Cihangir’den uzaklaşıyordu sevdiği kadın.
Dinlediği şarkıya eşlik etmeye başladı.

“ Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya, her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde,
Sen …
Kıyıda, köşede gülüşün kaybolmuş
Ne olur terk etme yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte
Sen, kadınım!... “

…

Ve adam anladı; her hikayenin mutlu bitmediğini,
Mutluluğun ise sadece fotoğraflarda olduğunu.

…




İlknur A.

19.07.2011
12.37

Bayıldımm .
Sen Yazdın Değil Mi ?

Evet.

Teşekkür ederim

Kitap yazmalısın İlknur. : )
Yazıyı okuyunca ilk düşündüğüm bu oldu valla
Yeteneğin hiçbir zaman sönmesin bitanem
Kalemine saglık

Cok teşekkür ederim bitanem

Beğenmenize cok sevindim

Sendeki bu yetenek tebrik edilmekle yetinilecek bir şey değil.
Bunu değerlendir mutlaka meleğim.

Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...

Sendeki bu yetenek tebrik edilmekle yetinilecek bir şey değil.
Bunu değerlendir mutlaka meleğim.

Genişletmek için tıkla...