Seninle yapacağımız ne çok şey vardı.Seninle bir şeyleri yaşamak kadar güzeldi, bir şeyleri hayal etmek. "Belki"leri bile güzel kılan bir yanın vardı senin. Olasılıklar bile heyecanlıydı. Kalbimin bir yarısı sana atıyordu. Beni yaşatıyordu bir yarım, diğer yarım seni. Kendi yarını aldın gittin sonra. Kalbimi parçaladın, gittin. uyandım birden seninle gece üçü bulmamış bir bulut durdu gözümde hasret bize uymamış Bize yakışan ne çok şey vardı. Heyecanlar, mutluluklar, kahkahalar. Bunların içinden ağlamayı seçtik. Ayrılığı seçtin sen. Ben ardından yas tutmayı. Benim seçimim zorunluydu. Ya seninki? Ben çok ağladım ardından. Sen de üzüldün mü? kalp kalbe karşı derler sende üzüldün mü ay bile çeker gider geceyi düşündün mü Öyle güzeldin ki dünyamda. Öyle kirlendi ki dünyam senden sonra. Avunmak öyle zorlaştı ki, yaşamak o kadar ağrılı ki, yalnızlık o kadar ağır ki? yalnızlık bende saklı çıkmaz bir an dışarı elimde bir fotoğraf o şimdi burada olmalı Hep iyi şeyler istedik birbirimiz için. Yada birbirimize öyle söyledik -ya da sen bana öyle söyledin-. Şimdi kötülükler sardı dört bir yanımı. Şimdi korkulardan bir yorgan üzerimde. Sensizliğe alışmaya çalışmaktan daha zor, sensizliğe alışacağımdan korkmak. Hep iyi şeyler istedik birbirimiz için. Ve birbirimize en büyük kötülüğü yaptık gördün mü? Kalp kalbe karşı derler Sen de üzüldün mü?
